|
|
Les Fayes……….
|
Wij, Erik en Rosalinda woonden in NL ‘à la campagne’ in de omgeving van Rotterdam.
Ons laatste huis in NL was een vrijstaand dijkhuisje met een heerlijke tuin aan een heel rustig dijkje midden in de polder, samen met 3 poezen, kippen en 2 geitjes…. Wij zijn beiden al vele jaren ‘besmet’ met het Frankrijk-virus, mede door onze liefde voor de Citroen 2CV en wintersport (Alpen). Inmiddels wonen we al weer vele jaren in lieu-dit Les Fayes, Gouttières, Departement Puy-de-Dôme, streek Les Combrailles, regio Auvergne-Rhône Alpes.
WERK Erik heeft altijd in het onderwijs gewerkt, op een school in Rotterdam, voorgezet speciaal onderwijs voor moeilijk lerende kinderen in een Rotterdamse wijk, dus alle nationaliteiten met bijbehorende problemen/bijzonderheden waren aanwezig.. Tevens had hij het beheer over de computers van de school.
Rosalinda heeft voornamelijk gewerkt in de ‘verzekeringwereld’ bij kleine assurantiekantoren. De sociale kant stond voorop, niet de commerciële. De laatste 2 jaar (2005-2007) heeft Rosalinda haar baan opgezegd en via een detacheringbureau gewerkt (met tijden en vakantie aanpast aan haar wens, heel luxe J), zodat we in alle schoolvakanties (van de school van Erik, ca. 12 weken per jaar) naar Frankrijk konden.
Verder waren we allebei heel actief in de autoclub voor 2CV-liefhebbers. Erik gaf sleutel-, las- en andere technische cursussen. Rosalinda was verantwoordelijk voor oa de activiteiten zoals de kampeerweekenden (ook in Frankrijk J), caféavonden en het clubblad.
WAAROM EMIGREREN Ons huis in Frankrijk hebben we op 4 mei 2005 gekocht en na eerdergenoemde 2 jaar van ‘heenenweer’, zijn we officieel geëmigreerd op 1 mei 2007 en eind april naar Frankrijk vertrokken……….
Ons laatste huis in NL was een vrijstaand dijkhuisje met een heerlijke tuin aan een heel rustig dijkje midden in de polder, samen met 3 poezen, kippen en 2 geitjes…. Wij zijn beiden al vele jaren ‘besmet’ met het Frankrijk-virus, mede door onze liefde voor de Citroen 2CV en wintersport (Alpen). Inmiddels wonen we al weer vele jaren in lieu-dit Les Fayes, Gouttières, Departement Puy-de-Dôme, streek Les Combrailles, regio Auvergne-Rhône Alpes.
WERK Erik heeft altijd in het onderwijs gewerkt, op een school in Rotterdam, voorgezet speciaal onderwijs voor moeilijk lerende kinderen in een Rotterdamse wijk, dus alle nationaliteiten met bijbehorende problemen/bijzonderheden waren aanwezig.. Tevens had hij het beheer over de computers van de school.
Rosalinda heeft voornamelijk gewerkt in de ‘verzekeringwereld’ bij kleine assurantiekantoren. De sociale kant stond voorop, niet de commerciële. De laatste 2 jaar (2005-2007) heeft Rosalinda haar baan opgezegd en via een detacheringbureau gewerkt (met tijden en vakantie aanpast aan haar wens, heel luxe J), zodat we in alle schoolvakanties (van de school van Erik, ca. 12 weken per jaar) naar Frankrijk konden.
Verder waren we allebei heel actief in de autoclub voor 2CV-liefhebbers. Erik gaf sleutel-, las- en andere technische cursussen. Rosalinda was verantwoordelijk voor oa de activiteiten zoals de kampeerweekenden (ook in Frankrijk J), caféavonden en het clubblad.
WAAROM EMIGREREN Ons huis in Frankrijk hebben we op 4 mei 2005 gekocht en na eerdergenoemde 2 jaar van ‘heenenweer’, zijn we officieel geëmigreerd op 1 mei 2007 en eind april naar Frankrijk vertrokken……….
We vonden NL niet meer het land waar we ‘oud wilden worden’. Teveel materialisme, land te vol. Hoewel we heerlijk woonden, zagen we ons huis soms alleen in het donker, zoals in de winter. En leven van weekend-weekend en vakantie-vakantie.. vonden we niet meer rustgevend. Drang naar natuur, rust, zoveel mogelijk buiten zijn ed.. dreef ons naar Frankrijk. Het land kenden we al aardig goed door de vele vakanties, weekenden en wintersporten die we er hadden doorgebracht. Op de HAVO hadden we allebei Frans ‘in ons pakket’ en dat is ook handig… Dus………….we hebben nog nooit 1 seconde spijt gehad……
Het fijnste is weg te zijn uit het veel ‘moeten’, volgeplande agenda’s, wereld die draait om geld, spullen en status….en het allerbelangrijkste: zoveel mogelijk buiten zijn……heerlijk!
CAMPING en DOELGROEP
Erik begon met een klein computerbedrijfje (hulp aan huis) en zo hadden we gelijk een ziektekostenverzekering. De keuze voor een camping was vrij simpel, we zijn altijd al echte kampeerders geweest, zowel in onze jeugd als later……….
Nadat de vergunning/declaratie voor de kleine camping in 2008 OK was bevonden, hadden we gelijk gasten en zaten al snel aardig vol elk jaar. Tevens hebben we helemaal zelf een huisje/gite gebouwd in een gedeelte van de grote Grange en in 2010 zijn daar de eerste huurders in gekomen. De gite is heel het jaar te huur. Vanaf het zomerseizoen van 2011 hebben wij de keuze gemaakt voor de omzetting in een ‘adults only’ camping.
Heel belangrijk bij ons is de ‘table d’hôte’, op de ‘ouderwetse’ manier, dus wij eten zelf mee, iedereen aan 1 tafel, 1 menu & 1 prijs (voor 4-gangen incl. drankjes). Het is een grote hobby van Rosalinda geworden en het is naast ‘makkelijk’ voor de gasten ook fijn op deze manier contact te maken met andere gasten.. We eten of in de ‘open Grange’ of in ons ‘eetkamertje’ in ons huis. Het apero-drankje wordt op ons ‘Rotonde-terras’ midden op het terrein geserveerd.
Het fijnste is weg te zijn uit het veel ‘moeten’, volgeplande agenda’s, wereld die draait om geld, spullen en status….en het allerbelangrijkste: zoveel mogelijk buiten zijn……heerlijk!
CAMPING en DOELGROEP
Erik begon met een klein computerbedrijfje (hulp aan huis) en zo hadden we gelijk een ziektekostenverzekering. De keuze voor een camping was vrij simpel, we zijn altijd al echte kampeerders geweest, zowel in onze jeugd als later……….
Nadat de vergunning/declaratie voor de kleine camping in 2008 OK was bevonden, hadden we gelijk gasten en zaten al snel aardig vol elk jaar. Tevens hebben we helemaal zelf een huisje/gite gebouwd in een gedeelte van de grote Grange en in 2010 zijn daar de eerste huurders in gekomen. De gite is heel het jaar te huur. Vanaf het zomerseizoen van 2011 hebben wij de keuze gemaakt voor de omzetting in een ‘adults only’ camping.
Heel belangrijk bij ons is de ‘table d’hôte’, op de ‘ouderwetse’ manier, dus wij eten zelf mee, iedereen aan 1 tafel, 1 menu & 1 prijs (voor 4-gangen incl. drankjes). Het is een grote hobby van Rosalinda geworden en het is naast ‘makkelijk’ voor de gasten ook fijn op deze manier contact te maken met andere gasten.. We eten of in de ‘open Grange’ of in ons ‘eetkamertje’ in ons huis. Het apero-drankje wordt op ons ‘Rotonde-terras’ midden op het terrein geserveerd.
de gite in aanbouw en de gite in gebruik en onze table d'hôte tafel is altijd weer anders gedekt.......
Hondvriendelijk
Vanaf oktober 2007 hebben we onze 1e hond, Border Collie Pebbles. Het bleek dat op heel veel campings honden niet echt welkom zijn. We kozen, naast ‘geen kinderen’, rust, oldtimers, lekker eten en wandelen, ons ook te richten op mensen met honden. Zo hebben alweer jaren een goed lopende mini-camping (en huisje/gite wat heel het jaar te huur is) met deze doelgroep. Inmiddels hebben we zelf 3 honden, allen teefjes, Border Collie: Pebbles, Elfi en Hippie. Van de mee-geemigreerde poezen is Jolie nog over, ook zij vindt het geweldig hier…
|
|
‘Later is allang begonnen…….’ is 1 van onze leuzes….en daar werden wij onverwacht op een wel heel ruwe manier mee geconfronteerd……….
Na vele voorspoedige jaren, hebben wij vanaf begin november 2015 heel moeilijke tijden meegemaakt. Erik kreeg totaal onverwacht een TIA/beroerte, midden in de nacht. Moest opnieuw leren.. lopen ed. Positief is dat hij geluk heeft gehad, geen problemen met hoofd, spraak ed. maar ‘alleen’ met evenwicht en lopen. Maar hij is ook nog steeds altijd veel sneller moe en met name in het kampeerseizoen kan dat wel eens opbreken omdat je 24uur ‘bezig’ bent, al dan niet op een achtergrond, met je gasten. Ook financieel heeft het gevolgen gehad.
Maar, in elk geval zijn we nog steeds heel gelukkig hier in La France en zijn wij dankbaar ‘iets’ te hebben opgebouwd waardoor er sinds 2008 al vele mensen hun kostbare vakantie bij ons komen doorbrengen en het grootste compliment ‘het aantal ‘terugkomers’ is enorm…….
Na vele voorspoedige jaren, hebben wij vanaf begin november 2015 heel moeilijke tijden meegemaakt. Erik kreeg totaal onverwacht een TIA/beroerte, midden in de nacht. Moest opnieuw leren.. lopen ed. Positief is dat hij geluk heeft gehad, geen problemen met hoofd, spraak ed. maar ‘alleen’ met evenwicht en lopen. Maar hij is ook nog steeds altijd veel sneller moe en met name in het kampeerseizoen kan dat wel eens opbreken omdat je 24uur ‘bezig’ bent, al dan niet op een achtergrond, met je gasten. Ook financieel heeft het gevolgen gehad.
Maar, in elk geval zijn we nog steeds heel gelukkig hier in La France en zijn wij dankbaar ‘iets’ te hebben opgebouwd waardoor er sinds 2008 al vele mensen hun kostbare vakantie bij ons komen doorbrengen en het grootste compliment ‘het aantal ‘terugkomers’ is enorm…….
TOEKOMST
In tegenstelling wat wij horen/zien bij vele collega’s, denken wij dat ons leven altijd hier zal zijn, Les Fayes..…..en zijn er geen plannen om ‘later’ naar NL, het Zuiden, of wat dan ook te verhuizen. Onze eigen fermette/huis is klein, ideaal om voor altijd te wonen & gelukkig te zijn. Wij hebben weinig nodig, maar wat we nodig hebben, rust & natuur (met name het meemaken van alle 4 seizoenen) is wel heeel belangrijk!
De unieke combi hier van ‘à la campage – bossen – vulkaangebied’ maakt het hier een paradijsje om in te wonen……
In tegenstelling wat wij horen/zien bij vele collega’s, denken wij dat ons leven altijd hier zal zijn, Les Fayes..…..en zijn er geen plannen om ‘later’ naar NL, het Zuiden, of wat dan ook te verhuizen. Onze eigen fermette/huis is klein, ideaal om voor altijd te wonen & gelukkig te zijn. Wij hebben weinig nodig, maar wat we nodig hebben, rust & natuur (met name het meemaken van alle 4 seizoenen) is wel heeel belangrijk!
De unieke combi hier van ‘à la campage – bossen – vulkaangebied’ maakt het hier een paradijsje om in te wonen……
