|
Onze droom......
|
Wij zijn Marco en Mélanie Deijn (57 jaar) en net als zovelen hadden we tijdens onze vakanties een liefde voor Frankrijk ontwikkeld en ooit, riepen we, gaan we een camping in Frankrijk beginnen. Maar we kochten een huis, kregen twee prachtige jongens en hadden ons werk en de droom kwam alleen nog ter sprake als we in Frankrijk op vakantie waren. Misschien ooit als we met pensioen zijn dan…….
En toen werd Marco na 25 jaar trouwe dienst ontslagen en zagen we een kans om de droom misschien nu al uit te laten komen. Tijdens een werkvakantie in april 2012 bij vrienden in de Auvergne besloten we eens rond te kijken in de Livradois Forez. Het gebied met de prachtige natuur sprak ons enorm aan. Een camping alleen zou echter niet voldoende zijn, we moesten meer inkomsten hebben om in ons onderhoud te voorzien. De groepsaccommodatie die al 8 jaar te koop stond, hadden we gevonden op internet. Op de foto stond een mooi, ruim 250 jaar oud gebouw “en pierre”, een zogenaamde longère met bruine luiken en een groot terras en een stuk gras met mooie bomen. We zagen direct de mogelijkheden en we zouden gelijk kunnen gaan verhuren want het was een reeds lopend bedrijf.
En toen werd Marco na 25 jaar trouwe dienst ontslagen en zagen we een kans om de droom misschien nu al uit te laten komen. Tijdens een werkvakantie in april 2012 bij vrienden in de Auvergne besloten we eens rond te kijken in de Livradois Forez. Het gebied met de prachtige natuur sprak ons enorm aan. Een camping alleen zou echter niet voldoende zijn, we moesten meer inkomsten hebben om in ons onderhoud te voorzien. De groepsaccommodatie die al 8 jaar te koop stond, hadden we gevonden op internet. Op de foto stond een mooi, ruim 250 jaar oud gebouw “en pierre”, een zogenaamde longère met bruine luiken en een groot terras en een stuk gras met mooie bomen. We zagen direct de mogelijkheden en we zouden gelijk kunnen gaan verhuren want het was een reeds lopend bedrijf.
We besloten eerst maar eens de plek te gaan bekijken voor we al te enthousiast zouden worden. Bovenop de belvédère keken we uit over het terrein dat bij de groepsaccommodatie hoorde. Wauw, wat een geweldig uitzicht en wat een groot terrein! Groot genoeg om er ook een camping bij te maken, iets wat toch nog op ons verlanglijstje stond. De luiken waren inmiddels groen en van één van de markante bomen stond intussen alleen nog maar de stam, jammer maar………hadden we onze droomplek gevonden? Ja, we waren verliefd en zetten ons huis in Nederland te koop.
Het duurde nog 1,5 jaar, maar uiteindelijk vertrokken wij op 23 november 2013 naar het dorpje Les Deux Frères in de Livradois Forez! Ons huis was verkocht, onze banen in de ICT en de kinderopvang waren opgezegd.
Onze oudste zoon was aan zijn opleiding tot goud-/zilversmid begonnen en woonde niet meer thuis en onze jongste zoon wilde wel met ons mee. Natuurlijk ging ook onze kat Rakker van 16 jaar oud met ons mee.
Het begon al direct met een groot avontuur want er was een enorme hoeveelheid sneeuw gevallen, de elektriciteit en de telefoonverbinding waren uitgevallen en we stonden met de verhuiswagen vast in Fournols. Iedereen in Échandelys wist in ieder geval dat de Néerlandais waren aangekomen. De chasse neige werd ingezet en twee grote tractoren en uiteindelijk kon de verhuiswagen via een omweg tot voor de deur komen. Alle keurig gemarkeerde dozen kwamen uiteraard daar waar ze moesten komen, maar we waren super blij met alle hulp die we kregen.
De groepsaccommodatie was met kerst en oud- en nieuwjaar 2013 verhuurd dus we konden gelijk aan de slag en al snel druppelden de reserveringen voor 2014 binnen. Voor de camping legden we elektriciteit en water aan in het voorjaar van 2014 en we plaatsten onze safari-tent. Omdat er in de groepsaccommodatie een extra sanitair gedeelte was met een eigen ingang, hoefden we dat alleen maar op te knappen. Het eerste jaar kwamen er vooral veel familie, vrienden en bekenden op camping.
Het duurde nog 1,5 jaar, maar uiteindelijk vertrokken wij op 23 november 2013 naar het dorpje Les Deux Frères in de Livradois Forez! Ons huis was verkocht, onze banen in de ICT en de kinderopvang waren opgezegd.
Onze oudste zoon was aan zijn opleiding tot goud-/zilversmid begonnen en woonde niet meer thuis en onze jongste zoon wilde wel met ons mee. Natuurlijk ging ook onze kat Rakker van 16 jaar oud met ons mee.
Het begon al direct met een groot avontuur want er was een enorme hoeveelheid sneeuw gevallen, de elektriciteit en de telefoonverbinding waren uitgevallen en we stonden met de verhuiswagen vast in Fournols. Iedereen in Échandelys wist in ieder geval dat de Néerlandais waren aangekomen. De chasse neige werd ingezet en twee grote tractoren en uiteindelijk kon de verhuiswagen via een omweg tot voor de deur komen. Alle keurig gemarkeerde dozen kwamen uiteraard daar waar ze moesten komen, maar we waren super blij met alle hulp die we kregen.
De groepsaccommodatie was met kerst en oud- en nieuwjaar 2013 verhuurd dus we konden gelijk aan de slag en al snel druppelden de reserveringen voor 2014 binnen. Voor de camping legden we elektriciteit en water aan in het voorjaar van 2014 en we plaatsten onze safari-tent. Omdat er in de groepsaccommodatie een extra sanitair gedeelte was met een eigen ingang, hoefden we dat alleen maar op te knappen. Het eerste jaar kwamen er vooral veel familie, vrienden en bekenden op camping.
|
|
Inmiddels zijn we zes jaar verder en is er veel veranderd. Onze zoons (27 en 28) wonen allebei met hun vriendinnen in Nederland en hebben een vaste baan. Onze lieve oude Rakker is op 17 jarige leeftijd overleden, maar we hebben nu drie andere leukerds rondlopen.
De campingplaatsen, die we eerst hadden verspreid over het terrein, zijn nu allemaal op het boven terrein. Iedereen wil graag daar staan vanwege het geweldige uitzicht en geef de kampeerders eens ongelijk! Onze safari-tent is onze trots, ze staat op een plek met het mooiste uitzicht! Verhuurden we haar eerst al vroeg in het seizoen, nu verhuren we haar vanaf 1 juni, het lijkt wel een huisje maar het blijft een tent en op 1065 meter hoogte is het in mei nog veel te koud. Zijn er geen boekingen meer eind september dan breken we haar af en gaat ze lekker droog op haar winterplekje. We moeten haar ieder jaar opnieuw opzetten en afbreken want met de vele sneeuw die hier in de winters valt kan ze niet blijven staan. Het voordeel is dat ze er nog steeds uit ziet als nieuw.
Op het terrein hebben we de vuurplaats verplaatst naar een plek met mooier uitzicht. Is er inmiddels een natuurspeelplaatsje en een ontdektuin. We hebben een huisje gebouwd dat we komend jaar hopen te gaan verhuren en er zit er nog één in de planning.
We genieten nog steeds met volle teugen van onze mooie plek en vinden het heerlijk om deze plek met onze gasten te delen. We drinken graag samen een wijntje en tijdens de pizza-avonden is de sfeer altijd gezellig. Veel kampeerders zijn al meerdere keren gekomen en sommigen zijn inmiddels goede vrienden. Wij hopen ook u eens te mogen ontmoeten!
Op de website van LES DEUX FRERES staan verschillende blogs over de verhuizing, maar ook over wandelingen, activiteiten, historie etc. en wilt u graag op de hoogte blijven van ons wel en wee, dan kunt u inschrijven voor de maandelijkse nieuwsbrief.
Kleine Campings en France