Van Brabant naar Auvergne......
Op 4 november 2005 zijn we van Maarheeze (Noord-Brabant) naar Le Brugeron in Auvergne, Puy-de-Dome geëmigreerd en tot op heden geen moment spijt van deze beslissing gehad.
We moesten veel verbouwen want toen we het kochten (22 augustus 2005) was het geen camping en het huis had een nieuw dak en de muren waren goed geïsoleerd, maar van binnen was alles casco. Het was een maison secundaire wat alleen in augustus werd gebruikt en af en toe een weekendje in het voorjaar.
Ik, Marion, ben 56 jaar en voorheen receptioniste / telefoniste / adm.medewerkster en mijn man Marcel, is 57 jaar en werkte bij Meneba een meelfabriek.
We hebben geen kinderen dus ook gemakkelijk om de grote stap te wagen. Het is hier nog niet zo toeristisch en heerlijk rustig. Maar we zitten heel centraal want op 1 uur en 15 minuten van Clermont-Ferrand, Lyon en St.Etienne. In Le Brugeron zit een kleine epicerie, bakker, 2 hotels-restaurants, postkantoor en grote supermarkten zitten op 30 minuten met de auto.
Emigratie en inburgering:
Toen we in Le Brugeron aankwamen met 2 auto’s, 2 honden en een poes en onze hele inboedel vroegen de mensen uit Le Brugeron (dorpje van 250 inwoners) : komen jullie hier definitief wonen? Jullie weten dat hier veel sneeuw valt? Hier wonen veel oudere mensen en ze vonden het maar vreemd in het begin haha. Maar bij onze buren werden we snel uitgenodigd voor een aperatiefje en we hebben nu veel contact met de lokale bevolking. Ik help in een kleine feestcommissie, ik werk bij mensen thuis en/of in verzorgingstehuis bij oudere mensen en Marcel heeft tot op enkele jaren geleden geholpen met het uitzetten van de langlaufroutes. Met onze buren hebben we een heel leuk contact en regelmatig eten we bij elkaar, helpen elkaar,we gaan winkelen....... Gewoon er altijd voor elkaar zijn.
Dieren:
Vroeger hadden we paarden en geiten en van alles liep hier los rond. Nu hebben we nog een lieve hond Leika en lieve poes Loulou als huisdieren. Maar hier lopen konijnen los rond op de camping en rondom het huis en in het voorjaar komen er weer paar kippetjes bij.
We moesten veel verbouwen want toen we het kochten (22 augustus 2005) was het geen camping en het huis had een nieuw dak en de muren waren goed geïsoleerd, maar van binnen was alles casco. Het was een maison secundaire wat alleen in augustus werd gebruikt en af en toe een weekendje in het voorjaar.
Ik, Marion, ben 56 jaar en voorheen receptioniste / telefoniste / adm.medewerkster en mijn man Marcel, is 57 jaar en werkte bij Meneba een meelfabriek.
We hebben geen kinderen dus ook gemakkelijk om de grote stap te wagen. Het is hier nog niet zo toeristisch en heerlijk rustig. Maar we zitten heel centraal want op 1 uur en 15 minuten van Clermont-Ferrand, Lyon en St.Etienne. In Le Brugeron zit een kleine epicerie, bakker, 2 hotels-restaurants, postkantoor en grote supermarkten zitten op 30 minuten met de auto.
Emigratie en inburgering:
Toen we in Le Brugeron aankwamen met 2 auto’s, 2 honden en een poes en onze hele inboedel vroegen de mensen uit Le Brugeron (dorpje van 250 inwoners) : komen jullie hier definitief wonen? Jullie weten dat hier veel sneeuw valt? Hier wonen veel oudere mensen en ze vonden het maar vreemd in het begin haha. Maar bij onze buren werden we snel uitgenodigd voor een aperatiefje en we hebben nu veel contact met de lokale bevolking. Ik help in een kleine feestcommissie, ik werk bij mensen thuis en/of in verzorgingstehuis bij oudere mensen en Marcel heeft tot op enkele jaren geleden geholpen met het uitzetten van de langlaufroutes. Met onze buren hebben we een heel leuk contact en regelmatig eten we bij elkaar, helpen elkaar,we gaan winkelen....... Gewoon er altijd voor elkaar zijn.
Dieren:
Vroeger hadden we paarden en geiten en van alles liep hier los rond. Nu hebben we nog een lieve hond Leika en lieve poes Loulou als huisdieren. Maar hier lopen konijnen los rond op de camping en rondom het huis en in het voorjaar komen er weer paar kippetjes bij.
|
|
|
Camping:
We hadden vele plannen toen we vertrokken maar we hebben alles een beetje bij moeten stellen.
In 2006 begonnen met een camping met 6 staanplaatsen en 2 toiletten en 2 douches en wasbak, die we als eerste hebben gebouwd voordat we ons huis gingen inrichten want er moest geld binnenkomen. De vergunning voor 25 plaatsen kregen we en vanaf 2007 konden we beginnen en nog meer uitgebreid met gehandicaptenvoorzieningen. Een overdekt gebouw gemaakt tussen het huis en de schuur met aansluitend het terras en dat is nu onze bar / overdekte ruimte en waar we tables d’hotes serveren.
Zo deden we elk jaar hard werken en samen en/of met vrienden aangelegd.
Sinds 2018 hebben we een camping voor volwassenen want onze gasten zijn rustzoekers en veel wandelaars en wielrenners.
Nu zijn we aan het afbouwen wegens gezondheidsredenen en hebben we nog 15 ruime staanplaatsen. We vinden het ontzettend leuk werk en met sommige gasten hebben we leuke contacten opgebouwd en we krijgen vele terugkomers.
We hadden vele plannen toen we vertrokken maar we hebben alles een beetje bij moeten stellen.
In 2006 begonnen met een camping met 6 staanplaatsen en 2 toiletten en 2 douches en wasbak, die we als eerste hebben gebouwd voordat we ons huis gingen inrichten want er moest geld binnenkomen. De vergunning voor 25 plaatsen kregen we en vanaf 2007 konden we beginnen en nog meer uitgebreid met gehandicaptenvoorzieningen. Een overdekt gebouw gemaakt tussen het huis en de schuur met aansluitend het terras en dat is nu onze bar / overdekte ruimte en waar we tables d’hotes serveren.
Zo deden we elk jaar hard werken en samen en/of met vrienden aangelegd.
Sinds 2018 hebben we een camping voor volwassenen want onze gasten zijn rustzoekers en veel wandelaars en wielrenners.
Nu zijn we aan het afbouwen wegens gezondheidsredenen en hebben we nog 15 ruime staanplaatsen. We vinden het ontzettend leuk werk en met sommige gasten hebben we leuke contacten opgebouwd en we krijgen vele terugkomers.
Marcel en Marion Winterdijk, camping La Cube